kağıtlara çizdiğim göz yaşımı
artık yüzüme çiziyorum
ve çizdiğim o yalnız adamda artık benim
hani yüzü görünmeyen gölgelenmiş
renklere inat renksiz ve hüzünlü bakan
nikotin kokan odamdan artık memnun değilim
masanın üzerindeki kalem kağıt
rahatsız ediyor beni
artık öylece uyuyup kalamıyorum
aklımda sevda ve sen
gözlerim rengarenk duvarlarda
öyle güzel hayaller kuramıyorum
isteklerimi yüreğime gömüyorum
ve şimdi bir kez daha
bir resim daha çizmek istemiyorum
hiç bir soruyu yanıtlamak
ve hiç kimsenin yanında olmak istemiyorum
bir resimde yanlış çizilmiş bir çizgi gibi
silinmek istiyorum
sevdayı çizdiğim karmakarışık ama anlamlı resimler
artık anlamsız
oysa seni bana anlatıyordu onlar
eşsiz aşkımı
öyle bir çiziyordum ki seni
sadece benim gördüğüm gibi
galiba olmanı istediğim gibi birazda
çizmiyorum artık
bu çizdiğim son resimdi
aşktan sevgiden eser yok içinde
nefret kin öfke
karanlıklar içinde renksiz
bu çizdiğim son resimdi
al senin olsun artık hepsi
çizdiğim bütün resimler senin bir parçandı
çizdiğim resimler sendin
hiç bir şeyin kalmasın bende
al son kalan izlerinide
al sana hediyem olsun bütün senlerim